31 Ocak 2013 Perşembe

Defneden...

  
 Ne kadar ihmal etmişim bloğumu... Aslında hep aynı yerlerdeyiz. Defneyle, okulla ve teleşla hayata devam ediyoruz. Birçok şey apıyoruz ama fotoğraf makinemi yere düşürdüğüm için yaptıklarımızı görsele dökemiyorum. Sadece yazmakta zor geliyor.
      Defnem de her çocuk gibi büyüyor. Fiziksel olarak pek değil ama diğer yönlerden geçmişe bakınca ne kadar değiştiğini daha iyi görüyorum.Artık daha iyimser daha çok şeyden mutlu oluyor.Kendisi bile farkına varıyor ki "Anne ben bugün hiç eziyet etmedim, dimi" diye söylüyor. Mızmızlıklarımız gerçekten daha da  azaldı. Kendi kendine birçok şeyi yapıyor.  Tamamen kendi kendine giyinip soyunabiliyor ve tuvalete bile gidebiliyor.Yalnız bir  kötü huyumuz var çok ama çok inatçı,tam bir  keçi diyebilirim.   Kreşe devam ediyor. Bu sene ikinci karnemizi aldık. Hepsi gülen yüz :)))
    Okulumuzda dans dersleri var. Hem bale öğreniyorlar hem de halk oyunu. İgilizce dersleri ve müzik dersleri de var. Müzik derslerinde basit müzik aletleri çalıyorlar. Defne de ritim duygusu çok iyiymiş bizimkine darbuka vermişler. Sene sonu gösterisinde dinleyebileceğiz sanırım. Evde de ona zil ve marakas almıştım. Poposuna vura vura bize müzik yapıyor. Bu aralar en büyük eğlencemiz bu...
    Günümüzün büyük bölümü kızımla ayrı geçiyor. Ama birlikte olduğumuz zamanları  iyi değerlendirmeye çalışıyorum. Genelde onun istediği şekilde oynuyoruz. En çok oyuncaklarını konuşturmayı seviyor. O yüzden bu aralar kukla sahnesi arayışı içindeyim. Legolar, etkinlik kitapları, dergi etkinlikleri, yap bozlar, resim yapmak ve kitap okumak en çok yaptığımız etkinliker.Bir de boğuşmak, özellikle babasıyla  uzun süre boğuşuyorlar:))Bizde bu arala böyle...
         Hayat devam ediyor, bizde devam ediyoruz