12 Nisan 2013 Cuma

Defneden süprizler :)

   Defne büyüdü demiştim ya geçen postta. İşte bunlarda büyüyen kızımın katladığı çamaşırlar. aslında bunları bir ay kadar önce çekmiştim. (Yine cep telefonu ile) Ne güzel dizmiş değil mi? Annesi kılıklı katladığını da yere koymamış:)))

  Bir de kahvaltı süprizlerim var. Önce kendi uyandığı zamanlarda beni kontrol edip mutfağa gidiyor. Ben uyumuş numarası yapıyorum. Bakıyorum mutfaktan tıkırtılar gelmeye başlıyor. Sonra gelip "anne benim karnım çok acıktı diye beni kaldırıyor." Yalnız mutfağa giderken "anne gözünü kapa tamam mı? sana süprizim var" diyor. Ben de kapatıyorum bir bakıyorum kahvaltı hazır. 
     Bir keresinde abartmış sandalyesinden tezgaha tırmanmış yukarıdaki dolaplardan renkli kahvaltı tabaklarını indirmişti. ( tabi benim hiç aklıma gelmedi tırmanacağı). Tabakları görünce şok oldum. Çünkü dolabın kapağın açarken geri geri düşebilirdi. Üstelik o tabakların üstünde başka küçük kahvaltılıklar vardı.  
  Bir de gece yarısı kalkıp kıyafet değiştirme huyumuz vardı. Defne önceleri sabahın yedisinde kalkıp pijamaları çıkarıp yeni kıyafetler giyerek başladı. Önceleri bir şey demedim. Kendi giyebildiği için hevesleniyor diye düşündüm.Sonra bir gün gecenin dördünde kalktık Defne'nin ışığı yanıyor tabi hastamı diye korktuk. Bizim ki kalkmış  ( herhalde sabah oldu sandı)   üzerini değitirmiş. Etek ve tişört giymiş. Tabi gülsek mi kızsak mı bilemedik. İkna edip yatırdık.O gündden sonra , artık sabahın köründe ya da gece  yapmıyor bu işi normal saatlere geçtik :) Canı sıkıldıkça kıyafet değiştiriyor.
   Aklımda kalanlar  şimdilik bunlar. Bundan sonra daha sık görüşmek dileğiyle:)))

9 Nisan 2013 Salı

Hayat devam ediyor ve ben buradayım :)

 Evet hala düşününce içim acıyor. Biliyorum ki her zaman da içim acıyacak. Zor bir sürecin arkasından hayat devam ediyor ve bizde bu sürecin içinde devam ediyoruz. Bu olaydan önce nasıl üç kişi mutlu şekilde yaşıyorsak şimdide öyleyiz.

        Defnem canım kızım zaten duygusal ve anlayışlı bir çocuktu bu süreçte bunu daha iyi gösterdi. Hani sizi anlayan bir arkadaşınız vardır. Siz konuşmak istedikçe soru sormaz, ama varlığıyla her zaman sizin yanınızda olduğunu hissettirir. Defnem de öyleydi işte. Benim yanımdaki arkadaşım.
        Galiba büyüdü benim kızım, ne zamandır onunla ilgili birşeyler ekleyemiyorum. Aslında yaptığı çok şeyler var ama ben erteliyorum sonra da unutuyorum. biliyorum ileride bunları okuyunca " neden yazmadın anne?" diyecek.
       Defne kreşe devam ediyor. Kreşte müzik dersleri de var. Ayrı bir öğretmen geliyor. Onların yaş grubu darbuka ve marakas çalıyor. Defne de darbuka. Darbuka çalmak müzik kulağı istermiş              
        Öğretmeni müziğe çok yetenekli olduğunu söylüyor. Bende farkındaydım ama çok iyi olduğunu düşünmemiştim. Bu yaşlarda ya piyano ya da kemanla başlanıyormuş sanırım. Defne de istiyor ama ben hala düzgün ve yakın bir yer bulamadım. Pendik civarında bir yer varsa, bildirirseniz sevinirim?
 İngilizce ve dans dersleri de devam ediyor. Güzel kızım esnek olmasa da her kız gibi bale yapmaya pek hevesli. Bacağını tam açamayınca anne "ben esnek deyilim, ondan açılmıyoyoy " diyor :)) Okulda hem bale hem de halk dansı yapıyorlar.Neyse en azından halk dansında kurtarıyor durumu.
  Hayat devam ediyor bende, ben yine boş zamanlarımda keçeye devam ediyorum, yine hediyelik. fotoğraf makinem tamir edilmiş ama hala bana ulaşmadı. O yüzden fotoğraflar idarelik::)))