Bebek Kurbağalar

    Artık doğum öncesi kilolardan kurtulunca ( tam 23 kilo aldım, fazlası vardır çünkü son 15 gün tartıya çıkmamıştım) Bu ara hamur işini biraz abarttım galiba. Bir gün börek ,bir gün poğaça ,bir gün kek... Bakalım sonumuz ne olacak. 
    Neyse  Defne tam bir hamur işi hastası her türlü hamur işini ve kalorili her şeyi seviyor. Makarna, pilav, börekler, kekler, çikolata daha bir sürü şey. Sebzeden hoşlanmıyor. Doktorumuz bunun beyinden salgılanan hormonla ilgili olduğunu söylüyor. Yapacak pek bir şey yokmuş. Açıkçası bende Defne'yi sebze yesin diye zorlamıyorum. Çünkü aynı hormonlar bende de var. Ama 36 bedenim. Bende sebzeyi eskiden çok sevmezdim. Ama sürekli yemeye çalışırdım. Fakat masa da börekmi sebze mi deseler tabiki börek derim. Her gün mutlaka ağzıma çikolata atarım. Defnem de öyle. Garibim geliyor " anne bir tane başka yok" diyor tabi bende kıramıyorum. Kendimi onun yerine koyuyorum ve küçük bir parça olsa da veriyorum.Yok gerçekten kriz gibi bir şey bu yemezsem hiç doymuyorum.Dedim ya o yüzden onu çok zorlamadan ihtiyacı kadar sebze yediriyorum. Belki ilerde o benden daha fazla sebze sever.
   Bu arada konumuz döneyim. dün poğaça yapmaya karar verdim. Defne uyurken hamurunu hazırladım. Tabi yapmadan kalktı. Bende eline bir parça hamur verdim. Hamurları parçaladı durdu. Ne yapıyorsun dediğimde bebek kurbağalardan yapmış. Büyük olan da anne kurbağaymış. Evde "kubağalar" kitabımız var, bir de hergün okuduğumuz "küçük kurbi", sanırım oradaki resimlere benzetti. Yaklaşık bir saat hamularla oynadı. Parmaklar yaptı,top yaptı uğraştı. Yanlız şunu anladım artık Defne'ye oyun hamuru alma zamanı gelmiş. Beceremez diye almamıştım.İlk iş bu olsun.