11 Ekim 2010 Pazartesi

Çocukların dilinden oyuncakları



   Aslında Defne'nin oyuncaklarını yazmayı düşünüyordum. Ama hep erteleyip duruyordum. Füsun bir postunda çocukların dilinden oyuncakları yazmış ve bu posta yorum yapanları  sobelemiş.Bende yorum yapanlardan olunca  daha fazla uzatmadan yazayım dedim. Füsun biraz gecikti ama ancak işte..
      Merhaba, ben Defne Naz şimdi size en sevdiğim oyuncaklarımı tanıtacağım. Bebekliğimden beri aşkım olan tuvalete bile götürdüğüm arım ve ineğimi tanıtayım. Aslın o bir zebra, diğeri de bir zamanlar kelbekti. Annem neden inek ve arı olarak tanıttı hatırlamıyorum.Ama artık ilk hallerinden çok farklılar. 2 senedir elimden düşürmediğim için bu hale geldiler. Onları çok seviyorum. istediğim zaman oturup, istediğim zaman uyutup istediğim zaman birşeylerin içine sokup onlarla oynuyorum. Annem bunlar kaybolursa ne yaparım diye endişelenip duruyor.
        Bu  benim oyun küpüm. Annem bunu kipadan almıştı. Gerçekten çok eğlenceli. Önceleri geometrik şekilleri atmakla ilgilendim. Şimdi hepsini seviyorum. Yalnız bu tangramı ne zaman yapabileceğimi merak ediyorum. Laf aramızda annem kare yapmak için bile kaç saat uğraştı. Sonunda dayanamayıp internetten baktı.
    Bunlar ise ahşap yap bozlarım. Önce annem beni denemek için geometrik şekilleri yaptı. Baktı becerebiliyorum sonra diğerlerini aldı. En çok tavşanlarda zorlandım. Bunların kafası nerdeyse birbirinin aynısı, üstelik birde üç parçaya ayrılıyor. Annem anlamadan çözdüm işi şimdi tıkır tıkır yapıyorum. Şimdiki favorim çiftlik bir sürü şey var tak tak bitmiyor...

Aaaaa... Ecrin bebeği unutmamam lazım ilk göz ağrım benim. Annem kıyafetini giydiriyor ben çıkarıyorum. Onu uyutmaya, ninni söylemeye, karnını doyurmaya bayılıyorum.
Pinokyo ise kocaman burnu olan kuklam. İpini çekince kollarını ve ayaklarını açıp kapatıyor.
Bu boncuklu şeyi ise  annem yaptı. Sonunda ahşap boncuklar buldu da rahat rahat oynuyorum.
Şu çirkin kırmızı şey benim robotum. Amcamın çocukluk oyuncağıymış. Şimdi benim.
Ben buzdolabı süslerini de çok severim onlarla dans bile ediyorum.
Legoları sevmeyen çocuk var mı? Neler yapıyoruz neler? Bu ara okula taktım. Arım, ineğim ve robotum okula gidiyor.

 Tanıtayım Fil mamu, köpek pembiş, köpek minik, bebeklerimin adı yok, pembe panter ve bobo diğeri de ben :))))  Anenem iyi ki bu arabayı almış. Bebeklerden çok ben biniyorum. Elimden gelse annemi bile bindirip gezdireceğim.
İşte bunlar benim en çok oynadığım oyuncaklarım. İnsan evde yalnız olunca en yakın arkadaşı oyuncakları oluyor. Annemin doğru düzgün hiç oyuncağı olmamış ama o kadar çok arkadaşı varmış ki hiç oyuncağa ihityaç bile duymamış. Keşke benimde çok arkadaşım olsa da daha az oyuncağım olsa eminim daha iyi vakit geçiririm.


2 yorum:

füsfüs dedi ki...

defnecim ağzına sağlık ne güzel anlatmışsın oyuncaklarını. annenin yaptıklarını da çok beğendim, becerikli annen var çok şanslısın

defne naz dedi ki...

Teşekkür ederim füsun. Bir sürü oyuncak yapmak istiyorum ama vakit yok. uzun zamandır elimde bir zürafa var bakalım ne zaman bitecek ve defne oynayabilecek.