23 Kasım 2010 Salı

Ne de yakışmış boya tombik parmaklara

  Sonunda yakaladım boyalı parmakları. Hemen sil sil diye tutturuyordu.Sonunda bu pozu silmeden çekebildim.Defne  parmak boyası yapmayı çok seviyor.Ama ellerinin kirli olmasına da dayanmıyor. Hem resim yapalım diye tutturuyor hem de elim pis olamsın diyor. Umarım bu yüzden bu resim sevdasından vazgeçmez. 
 Resim yapmak  benim hep içimde kaldı . En son tamam dedim kursa gittim baya da ilerlemiştim ki Defne'ye hamile kaldım. Zor bir hamilelik olunca kursu bıraktım. Tabi çocuk olunca da mecburen ara verdim. İlham perim de kaçtı. Aslında ara ara yokladığı oluyor ama istediğim gibi bir şeyler çıkmıyor. Yağlı boyalar, toz pasteller kutuda bekliyor. Bakalım o ilham ne zaman geri gelecek. Umarım emekliliği beklemeden geri gelir. 
 Yoksa benden önce kızıma mı gelecek. Belki ikimize aynı anda gelir. Alırız boyaları fırçaları boyarız  anne kız. Hayali bile güzel. Yan yana biri küçük biri büyük boyalı eller ve suratlar sonunda çok güzel resimler. Aslında bu fikir güzel bir tablo da olabilir. Yapsam mı ne?

Hiç yorum yok: