Anneden bebek

     Defne sesli oyuncaklardan hiç hoşlanmayan hatta korkan bir çocuk. Ona hiç bir şekilde sesli oyuncak alamıyoruz. İlk olarak birinci yaş gününde aldığımız emekleyen ve ses çıkaran bebeği de biryerlerde saklamak zorundayız. Varlığını bile hissetse o odaya girmiyor. Bu yüzden güzelim oyuncak bebekler dururken annesinin diktiği uyduruk bebeklerle oynuyor. Oyuncakçıya gidiyoruz sessiz olan bebekleri gösteriyorum hadi alalım diyorum yine almıyor. Allahtan şu bez bebekleri yapmışlarda onlarla oynuyor.
      Bu da aslında dans eden sesli bir bebekti. Hediye gelmişti. Tabi kızçem pillerini çıkartıp birkaç denemeden sonra eline aldı. Fakat bir süre sonra yine oynamadı. Bende kafasını ve ellerini çıkardım. Uzun süre o şekilde kaldı. Diğer bebekler de iyice eskiyince ben hadi becerebilirsem dikeyim bari dedim. Evde doğru düzgün kumaşta yoktu. Eşimin eski bir gömleğini ve evde bulunan kot parçalarını değerlendirdim. Ortaya bu çıktı. Üzerine yelek gibi birşeyler uydurmak lazım. Çok güzel olmadı ama Defne çok sevdi. Bütün gece beraber yattı şimdide beraber yatıyor. Her uyandığında bebeğim neyde diye ağladı. Sonuçta bebek amacına ulaşmış oldu. Bende boşuna uğraşmamış oldum.