Mutluluk

      Sabah yanağıma konan kocaman bir öpücük ve dışarda kar yağdığını söyleyen aşık olduğum adamın sesi. Kalktım minik kuş hala uyuyordu. Perdeyi açtım ve mutlu olmak için çok şeye gerek olmadığını bir kez daha gördüm. Kızçeme süpriz kahvaltı hazırlayayyım dedim ama evde ekmek yoktu. Sonra poğaça yapmaya karar verdim ama maya da yoktu. Neyse ki imdadımıza komşumuz yetişti.Hemen koştum hiç çekinemden çaldığım,aynı zamanda Defneoşumun bakıcısı olan komşuma maya istedim.Tekrar eve koştum. Tabi bu sırada kızçem uyandı. Bizim süpriz suya düştü ama iyi ki de düştü. 

          Kızçemle mutfak perdesini açtık camın önünde başaldık poğoça yapmaya. Bir yandan karı seyrediyor diğer yandan poğoçamızı yapıyorduk. Kızçem sütü koydu, şekeri koydu, tuzu koydu, yağı koydu ve kaşık kaşık unu koydu. O  koydukça şekillendi hamur avuçlarımda. Hamur olunca başladık yuvarlaklar kareler üçgenler yapmaya, içine zeytinler peynirler koymaya. Eee... artık pişme vakti geldi. Serdik sofra bezimizi Tv'nin karşısına, açtık çizgi filmlerimizi ,gel keyfim gel. Hadi dedim kızçem sever bu sabah sürsün poğoçasına çokokremini de.Kızçe mutlu ,anne mutlu.

Bu mudur ? Budur kardeşim.