Oh be!... Herkes gibi bende sonunda derin bir oh çekip bloğuma kavuşmanın sevincini yaşıyorum. Yazmayalı baya uzun bir süre geçti sanırım.
Bloglara yasak konulmadan bir kaç hafta öncesinden bu yana bir şey yazmamışım. Hayatımızda çok önmeli bir değişiklik oldu. Hiç ortada yokken ev aldık ve taşındık. Doğal olarak hem iş hem çocuk hem taşınma telaşı derken yazmaya hiç fırsat kalmadı. İnternetimizde zaten birkaç gün önce açıldı. Neyse bu ara iyi geldi bloğumu özledim ve yazacak çok şey birikti.
Defnem bu aralar iki yaş sendromu mudur nedir yoksa yeni eve taşınmanın verdiği huysuzluk mu anlamadım ama benim kızçe erken yaş ergenlik dönemine girdi diyebilirim. Kızçemi hiç ama hiç tanıyamıyorum. Herşeye ağlayarak tepki veriyor. İnanılmaz bir inatlaşma içerisinde. Ne desem yapmıyor biraz ısrar etsem ağlayıp başka odaya gidiyor. Genelde odasına gidip yatağa kapanıyor. Valla ne yalan söyleyeyim bu duruma biraz gülüyorum. Çok arabeks geliyor. Hülya Koçyiğit misali yani... Zorlu bir dönemdeyiz. Eskisi gibi kitap okumuyor etkinlik yapamıyoruz. Galiba benimde suçum var ev tam düzene girmeyince bende geriliyorum ve bunu Defneye yansıtıyorum. O zaten yeni bir ortama alışmaya çalışıyor. Offff ne bileyim işte en kısa zamanda toparlamaya çalışacağım.
Şimdilik hoşçakalın bir sürü iş beni bekliyor.Hadi bana kolay gelsin.
8 yorum:
yeni evinizde güle güle oturun
bunların her yaşında bir sendrom var. hiç kurtulamayacaz sanırım bu ataklardan :)
evet sana kolaygelsin...yeni bir eve yerleşmek zaman alıyor...hayırlı olsun sizin için :))
üzgünüm ama doğru sanırım bu 2 yaş sendromu...kerem'in de vardı böyle nedensiz ağlamaları...gerçi ara ara hala da yapıyor :))
Galiba kurtulamayacağız küçük mucizem dediğin gibi her yaşta bir şey çıkıyor. Eskilerin dediklerine artık inanmıyorum. Yok kırkı çıksın değişir ,yok 6 aylık olsun yok iki yaşına gelsin... evet değişiyor da pek olumlu olmuyor en azından benim için.
Teşekkür edrim Bahriyeciğim. Benim ki baya zaman alıcak galiba. okuldan o kadar yorgun geliyorum ki hiç bir yapasım gelmiyor.
ya öyle saçma şeyler için ağlıyor ki... saati saatine uymuyor. bir ağlıyor bir gülüyor.
defne'nin annesi ismini bilmiyorum :( dediğin ilacın ismini yazarsan sevinirim... her ihtimale karşı ileriki yaralanmalar için( inş. olmaz)elimde bulunsun...
Bahriyeciğim benim adım Filiz.İlacın ismi ise madecassol diye bir krem. İnşallah hiç ihtiyacınız olmaz.
Suhanserazevahir valla bende sizleri özlemişim. Paylaşmak ne güzelmiş.
Yazmışsın da bak gene kaybolmuşsun:)
deli annnme buralardayım da bir türlü fırsat bulup yazmıyorum. Bu taşınma işi beni mahvetti. Neyse tekrar görüşürük.
Yorum Gönder