18 Nisan 2011 Pazartesi

Misketler çöpte

Geçen hafta sonu Defne doğduğundan beri geçirdiğimiz en gerilimli hafta sonu idi. Cumartesi sabah erkenden kalktık. Defneyi önce yıkadım. Sonra o odasında oynarken bende kahvaltı hazırlayayım dedim. Ben mutfaktayken sen oyuncak sepetini boşalt dibindeki misketleri çıkar ve misketi ağzına al... Mutfaktayken bir öksürük sesi duydum ve içeri koştum. Defne nefes almakta zorlanıyor. Önce kusturdum. Parmağımı ağzına soktum. Nefes almakta zorlanmayınca sordum. Ne yaptın diye? Misketleri ağzıma soktum demez mi? Yuttun mu kızım diye defalarca sordum. Yutmadım çıktı diyor ama emin olmadım ki. Hemen Dr. gittik. Röntgen çektiler. Misket falan gözükmediğini söyledi dr. ama bu misketler cam olduğu için bazen röntgende çıkmayabiliyormuş. Dr. yutsada bir iki güne tuvaletiyle birlikte çıkabileceğini söyledi. Bizde eve geldik. Olay bundan sonra başladı. Eve geldik kızçe bir kustu ki anlatamam. Neyse mikrop kapmıştır dedik. Yatırdık. Uyudu derken birden yine kusma ve bu olay 4-5 kere devam etti. Kalktık başka Dr. gittik. Oradaki Dr. da bunların bazen röntgende gözükmediğini çocuk cerrhisi olan bir hastaneye gitmemizi orada gözetim altında tutmamızı söyledi. Bazen bu tarz maddeler mide girişlerinde takılıp kalbiliyormuş. Neyse Göztepe eğitim araştırma hastanesinde hafta sonu dahil sürekli çocuk cerrahisi varmış. Oraya gittik yine film çekildi yine bişey çıkmadı ama bu arada kusma devam ediyor. En sonunda bir iki saat daha bekledik. Baktık kusma biraz dindi eve döndük. Aslında bizim kızçe üşütmüş galiba. Çünkü gecede ateşlendi. İki gündür ağzına sütten başka birşey girmiyor. Yani iki olay üst üste gelince iyice gerildik. Şimdi hala hasta ama en azından misket yutmadığına eminim. Şimdi bütün misketler çöpte. Bütün ufak oyuncaklarda. Ama bu olayı araştırıken öyle garip şeyler okudum ki. Bilgisayarın klavyesinin tuşlarını bile söküp yutan çocuklar varmış.Nereye kadar herşeyi toplayabiliriz. Bu bilinci nasıl oluşturabiliriz. İlla böyle bir olay mı yaşaması gerekiyor insanın. neyse şimdi korkudan Defne'yi tek başına odada bırakamıyorum. Şimdi de ilk işim deterjanları yüksek raflara kaldımak olacak.

9 yorum:

İkiz Annesi dedi ki...

Çok geçmiş olsun canım nasıl paniklemişsindir kimbilir:(Allah beterinden saklasın.
Benimkiler şükür ne deterjan ellediler ne de bir şeyleri ağızlarına soktular ama ben sürekli annecim ağza bir şey konmaz canın yanar , deterjanlar acı diye diye bir hal olmuştum.
İnşallah bir daha yaşamazsınız tekrar çok geçmiş olsun:(

bahriye-krm dedi ki...

filiz'cim yazını okurken ben gerildim...çok büyük geçmiş olsun...şöyle bir etrafımıza bakınca tehlikeli bir çok şey var ama en doğrusu çocuklarımızda bu bilinci oluşturabilmek....inşallah tekrardan böyle bir şey yaşanmaz :(

Nil dedi ki...

çok geçmiş olsun. ben bu konuda biraz daha soğukkanlıyım babasından. eşime kalsa eline ekmek bile vermez. çok tedirgin olur.
neyseki korkulacak bişey yokmuş. çok geçmiş olsun tekrardan. umarım şimdi daha iyidir prenses

defne naz dedi ki...

Sorma ikiz annesi o ilk anda kalpten gideceğim zannetim. İnşallah birdaha olmaz ve kimsenin başına gelmez.
BAhriyeciğim inan internetten araştırana kadar çevremdeki herşeyin bu kadar tehlikeli olduğunun farkında bile değildim. Gerçekten Bu bilinci çocuklarda oluştutuken aslında ne kadar zor işler başarıyormuşuz.
Küçük mucizem bende çok soğuk kanlıyımdır. Öğrencilerin kafalarını kıması sayesinde oluştu bu bende ama çocuğum olunca olmuyormuş.Biz Defneyi hiç sakınmıyoruz. Anlatınca bir çok şeyi anlıyor. Hatta misketlerle çok uzun zamnadır oynuyor. Nasıl böyle bişey yaptı hala aklımız almıyor.

yaruze... dedi ki...

Merhaba,
Çok geçmiş olsun.Allah korusun oldukça tehlikeli şeyler bunlar.Ama gücümüz bir yere kadar.Olacağın önüne geçilmiyor bazen.Tekrar geçmişler olsun.
Bu arada Pendiktemi oturuyorsunuz?
Keza bizde öyle:)
Sevgiler...

defne naz dedi ki...

Teşekkür edriz Yaruze. Evet pendik - uydukentte oturuyoruz. Siz neresindesiniz?

neselihaller dedi ki...

Ay Allah korumuş valla...çok geçmiş olsun..bu çocuklar var ya kaşla göz arasında nasıl hayatlarını tehlikeye atabiliyorlar insan şaşkına dönüyor...

yaruze... dedi ki...

Biz de Aydınlı Caddesindeyiz.

defne naz dedi ki...

Çok teşekkürler neşelihaller. İnşallah kimsenin başına gelmez.
Yaruzeciğim bu aydınlı caddesi tam olarak ne tarafa düşüyor ben çıkaramadım.