15 Eylül 2011 Perşembe

Sakin olmalıyım

           Yok ben anlamıyorum kızımı. Bir gün iyi bir gün kötü. Tamam Defne artık eskisi gibi değil değişti daha uyumlu bir çocuk oldu,  demeye kalmıyor ardından yine birşeyler çıkarıyor. Bu aralar hırçınlıklar hat safhada ne dersem tersini söylüyor, ne istesem tersini yapıyor, bağırmalar, sebepsiz ağlamalar, hatta bana vurmaya çalışmalar.Beni iyice çileden çıkardıktan sonra gelip bir de özür dilemesi york mu, işte asıl o zaman delleniyorum. Asıl kızdığım da bile bile beni kızdırmaya çalışması oluyor.Nerdeyse üç yaşına geldi ama hala bir bebek kadar ilgi istiyor. Hiç kendi başına oynamıyor. Kreşte yorulur, evde biraz dinleriz falan diyorduk, nerdeee...Kreşten çıktığımız gibi parka gidiyoruz. Daha yolda gelirken benimle evde ne oynayacağız onun pazarlığını yapıyor. Bütün çocuklar mı böyle, yoksa biz mi. Hayır neden benim kızım hiç yorulmuyor. Okulda çocuklara iki satır yazı yazdırıyorum, yorulduk demeye başlıyorlar.
      Yok yok Defne benim sabrımı deniyor. Kızım sayesinde Mevlana oldum. Öyle çok sabrediyorum ki...
       Neyse konuyu değiştireyim, artık sık sık yazamayacağım.  Kreşe başlayalı bir ay oldu. Son iki haftadır düzenli gidiyoruz. İlk bir haftadan sonra alıştı ama bugün nedenini bilmiyorum ama yine ağlayarak bıraktım. Gitme anne diye ağlayışı yüreğimi eritti okula gidene kadar kulaklarımda çınladı sesi. Kreşi arayıpta iyi olduğunu öğrenene kadar içim içimi yedi. Almaya gittiğimde de aynıydı. Anlayamadığım bir sorun var ama bakalım sonunda ne çıkacak. Öğretmenine deli gibi bağlandı. Onsuz hiç bir yere gitmiyormuş. Evde de sürekli ondan söz ediyor. Her gün ona evden veya sokaktan birşeyler bulup götürüyor. Bu beni hem sevindiriyor hem korkutuyor. Benden başka birilerine bağlanması hoşuma gidiyor ama diyelim öğretmen başka okula gitti. İşte o zaman terkedilmişkil duygusu yaşayabilir. Bu daha büyük sorun olur gibi geliyor. Bakalım zaman ne gösterecek.
        Bende okula başaldım. Mini mini birler. O kadar tatlılar ki... Bu sene çok yoğunum bir yanda Defnem bir yandan çocuklar.  Şimdidien yemek yemeyi bile unuttğum zamanlar oluyor. Şu çocuklar bir an önce okumayı öğrense ne güzel olacak :))

5 yorum:

Deli Anne dedi ki...

Kolay gelsin Filizim her ikinize de..

Elmashan dedi ki...

yaziyi okurken benmi yazdim diye okudum ama ben degil baska bir annenin feyadi:))ayni seyleri bugun yasadim yagmurumda 3 yas 2 aylik. kendimi cok yanliz hissediyodum ama benimle ayni seyleri yasayan biri varmis:) hatta dun ben cok kotu bi anneyim onun icin bu cocuk boyle diye dusunmeye basldim. ya defneye bi cozum bulursaniz banada yazin ozellikle durup durup aglamalar ve inatlasmalar icin:( ben cok yoruldum artik denemektende sabretmektende, ben bugun kreste aglayinca dayanamadim ve aldim onu:(( almamaliydim ama aldim:((

defne naz dedi ki...

Sağolasın Deli Annem umarım kolay gelir.
Emin ol yanlız değilsin Elmascığım. Seni çok iyi anlıyorum. Bende bazen bunalıyor ve yeter artık diyorum. Ama o an tek yaptığım onun yanından uzaklaşmak oluyor. Ağlasa bile biraz sakinleşene kadar ondan kaçıyorum. Bir de artık her ağladığında ilgilenmiyorum. ağlama sebebini düşünüyorum. Biliyorum dışarıdan bakanlar çin ne vicdansız anne diyorlardır. Tek söyleyeeğim Defne ile bir iki gün yaşasınlar.
Kararlı olmak özellikle kreş gibi konularda çok önemli. Bizim kreşin sahibi eğitim pedogogu sürekli onunla konuşuyorum.Birde kreşte zaman artırarak kalmasını deneseniz. Biz öyle yaptık. Birde ara ara gelip sizi göreceği yerde beklemeyi deneyebilirsiniz. Güven oluşana kadar en azından. Ağlama krizlerine ben de üç yıldır çözüm bulamadım. sizde bir çözüm bulursanız, bende öğrenmek isterim. Bu arada kurabiyeleriniz gerçekten çok güzel görünüyor. size de kolay gelsin :((

gülay dedi ki...

çok çok sabır diliyorum sana, tahmin edebiliyorum sabının sınırlanıda gezinişlerini. benim kızım henüz 20 aylık ama bende o sınırlardan kendimi aşağı atmak üzere olduğum zamanları biliyorum. bu sıralar kreşe gidişlerinde bir sorun var demişsin ya, acaba senin mesleğinden ötürü başka çocuklarla, bir de mini mini birler ile zaman geçirecek olmanı istememesi gibi bir duygulanım yaşıyor olabilir mi? aklıma böyle bir düşünce geldi.

defne naz dedi ki...

Çok teşkkür ederim Gülaycığım.Ben de öyle düşünüyordum. Ama sonunda sorun anlaşıldı. Defne bir aydır kreşe gidiyor ve öğretmenine çok alışmıştı. Şimdi öğretmeni değişmiş sanırım o yüzden sorun çıkarıyor.
Sana da çok sabır diliyorum. Gerçekten bazen bende ne yapacağımı şaşırıyorum:(