Zor bir süreç ve biz ailemize katılacağını düşündüğümüz bebeğimizi kaybettik. Nerdeyse 10 gün geçti üzerinden. İçim o kadar acıyor ki tarifi imkansız acılar vardır ya işte öyle bir şey.
Sadece piskolojik yanı olsa keşke üstüne bir de fiziksel çektiğim acılar.
Biliyorum geçecek biliyorum ki, benim de gözlerimde yaşlar olmadan bu olayı anlatbileceğim zaman gelecek ama şimdi değil.
Herkes bir daha olur diyor. Olur mu bilmem ama umarım kimse böyle bir acı yaşamaz...
Hayatımı tamamen değiştiren, içimdeki karmasarlığı alıp götüren ve bütün yaratıcılığımı ortayan çıkaran mükemmel varlık
7 yorum:
Geçmiş olsun zor bir süreç olduğunaeminim...Hayırlısı olsun inşallah kısa zamanda yeni süreçe alınıp yaşamınıza devam edersiniz...sevgilerrr
3 ay önce aynı duyguları aynı şiddette yaşadım. Kendime gelmem uzun sürdü. Hakkımda hayırlısı böyleymiş dedim, zaman herşeyin ilacı evet... Ama insan her an hatırlıyor gene de... Şimdi şu kadar olacaktı... gibi durumlar çok oluyor. Herşeye rağmen hayat devam ediyor. Çok çok geçmiş olsun... Ailenize uzun sağlıklı ömürler dilerim Rabb'imden. Sevgiler.
Cok üzüldüm.. Ne desem avutmaz biliyorum.. Ama inanin herseyin ilaci zaman.. Cevremdede arkadaslar var sizin yasadiklarinizi yasayan.. Sonra allah onlarin yüzünü yine güldürdü.. Unutulmuyor tabi yasanan deneyim.. Ama aci hafifliyor..fiziksel olan acilarinizinda dinmesini diliyorum.. Kolay degil yasadiklariniz..
Çok çok üzüldüm. Ben okuyunca çok şaşırdım hamile olduğunu bile bilmiyordum. Bir önceki yazını kaçırmışım. ruhen ve bedenençok zor bir süreç. Allah sabır versin canım. ne diyeceğimi bilemedim inan :(
çok üzüldüm:( mevlam neyler neylerse güzel eyler.süreç belki uzun sürecektir.kendinizi bırakmayın fizksel ve ruhsal acı birleştiğinde biliyorum katlanılması zor bir durum.hani derler ya yaşamayan bilemez.bu acıyı yaşamamış olsaydım kuru laf kalabalığından başka bir şey olmazdı.ama yazıyı okuyunca inceden bir sızı hissettim.rabbim en kısa zamanda yüzünüzü güldürecektir.
Cok cok gecmis olsun! Once en son yazdigin postu okudum ve bogazim kilitlendi. Dogurdugun eline aldigin bebegi kaybettini sandim ve yazacak birsey bulamadim, birsey yazamazdimda. Cok sukur yanlis anlamisim.
Sonra asagidaki postu okuyunca paylasmak istedigim buyuk bir duygu yogunlugu yasadim.
Cok saglikli ilk gebelik ve dogum sonrasi 2nci bebegimize hamileydim. Tr de tatildeyken ogrenmistim. Geri donup babamizla paylasip ilk kontrole gitmek icin can atiyordum. ilk kez 10ncu haftamda aldilar beni, kocam herseyi video kameraya cekerken, ben dr un yuzundeki ifadeye takimistim. Hicbirsey soylemiyor bizde kalp atisi duymuyorduk. Nitekim bebegin 6nci haftasinda buyumesi durmus. 10ncu haftadaydim ve varligini sanarak haftalarca cosku yasadigim seyin aslinda olmadigini cok yikmisti beni. Ve 2 hafta daha normal dusuk icin beklettiler beni.. 12nci haftamda kurtaj oldum.. Piskolojik harap eden bir durum biliyorum. Kabullenmesi zor ama bir problem cikacaksa bu ilk haftalarda cikmasini tercih ederim. Demekki saglikli degilmis dedim. Elimde buyuttugum saglikli oglum en buyuk destegimdi, iyi ki var iyi ki saglikli...Bu olayin beni cok hirpalamasina izin vermedim acikcasi. Uzuldum, kirildim, cok kizdim, korktum, husran yasadim ama cok normaldi ve hakkim vardi bu duygulari yasamam. Kabullenmek en buyuk yardimcimdi bu olayi atlatmamda ve hersey tekrar normale donecekti biliyordum...ve 2nci ayimda Zara'ma hamileydim, simdi 3,5 yasinda.
Maalesef cok sik rastlanan bir durum, kimisi sansli basina gelmiyor, senin benim gibi kimisi degil ama ustesinden gelecek kadar guclu!!!
Seninde basina geldigi icin cok uzgunum, ama skisa surede atlatacagina eminim, Defnen en buyuk gucun!
"Hayatımı tamamen değiştiren, içimdeki karmasarlığı alıp götüren ve bütün yaratıcılığımı ortayan çıkaran mükemmel varlık Defne" bunu unutma...
Öncelikle hepinize yorumlarınızve desteğiniz için çok teşekkürler.
Çok teşekkür ederim Burcu :)
Bayanguş bende seni çok iyi anlıyorum. İnsan her an hatırlıyor.
Çok teşekkürler Nar çiçeği. Umarım bir daha böyle bir acı yaşamam.
Çok sağol Seyhancığım.Kızçelerini kocaman öpüyorum.
Fundacığım çok sağol. İnsan paylaşınca çevresinde ne kadar çok kişinin başından geçtiğini görüyor. Ben de eminim ki ne kadar zaman geçerse çesin hep içimi sızlatan bir yerde kalacak.
Nalancığım yazdıklarınla yaşadıklarım neredeyse aynı. Beklenti ve ümit içindeyken birden herşey bitiyor. Bittiğini kabullenmeye çalışıyorsun ama O kürtaj aşamasına kadar Dr emin olmak istiyor. İçinde kaybettiğin bebeğinle devam etmeye çalışıyorsun. Çok ama çok zor bir süreç.
Kürtaj oldum üstüne bir de enfeksiyon geçirdim. Şiddetli ağrılar ve ateş oldu. Neyseki fiziksel acılar geçti
Dediğin gibi Defnem var. Bende pes etmeyenlerdenim. Bunun acısını hep içimde taşıyacağım ama Dr bana üç ay korun dedi. O süreci bekleyeceğim. Umarım bir daha böyle bir şey olmaz.
Senin yazını okuyunca artık daha ümitliyim:)))
Yorum Gönder