29 Ağustos 2010 Pazar

BU KADAR KOLAY MIYDI BU ÇİŞ?

             Nerden başlasam bilemiyorum.Nasıl oldu bende anlamdım. Budan iki ay öncesinde (18 aylıkken) tuvalet eğitimi girişiminde bulunduk. Çünkü Defne 17.  ayından beri sürekli sinyal veriyordu. Kaksını yaparken söylüyordu. Çişini yaparken ne yapıyorsun dediğmde "çiş" diyordu. Hadi başlayalım dedik. Malesef ilk önce klozet için apart alıp taktık, oturdu oturmasına da onlar en ufak kıpırdamada sallanınca korktu  ve bir daha oturmadı. Bende erteledim. Ama hep içim içimi de yedi çünkü erken olunca, çocuğu zorlayınca  okuduğum kitaplara göre ilerde kapanması zor yaralar açılıyor ve kişilik sorunlarına kadar gidiyormuş. Üstelik çocuk hazır değilken başamak bu olayı daha da geciktiriyormuş. Freud baba öyle diyor. 
             Neyse Annemlerin yanına tatile gittik orada yaparız nasıl olsa ev bahçeli daha kolay olur diye düşündük. Herkes gibi basit bir lazımlık aldık. İlk başlarda kolay oldu. Kakasını yaptı, hatta ilk yaptığında çok korktu, ağladı. Sonra bir kaç kerede  kendisi gelince oturdu. Fakat çişini 1-2 kere ancak tutturabildik. Gelince tutuyordu ve saatlerce çişini yapmıyordu. Neyse ben gene erteleme kararı aldım. Sonra eve geldik. Evde denemeye karar verdim. Bir baktım Defne tam 6 saat çişini yapmadı. Tabi sonunda da üstüne yaptı. Ben artık olmayacak senye kalsın deyip. Müthiş bir hayal kırııklığıyla  bu olayı ertelme kararı aldım. Bir iki gün içinde Defne kabız oldu. Başladı tuvalete tuavalete demeye. Tuvalette biraz vakit geçirerek biraz ağlayarak birkaç kere yaptık. Kabızlık geçince hadi ..... Gene bezini bağladık. Ben artık bu işi gerçekten beceremediğimi düşünmeye başladım. Bu olayın ertesi günü çıkar bezimi dedi.Çok şaşırdım ve çıkardım. Nasıl olsa birazdan üstüne yapar dedim. Ama bir yandan da bak tuvalete yaparsan tuvaletine etiket yapıştıracağımı söyledim. (öğrencilerde de çok işe yarıyor)Başladım beklemeye.Gözüm üstünde Ciğeri bekleyen kediler gibi kımıldansa atlıycam üstüne.Ama gerek kalmadı. gelince koş dedi. kucağıma atladı. Koştuk tabi yapınca ben başladım çığlığa, aferinler, etiketler, bay bay çişler hava da uçtu. Sonunda olmuştu.Zafer benimdi.
     Neyse o gün (27 Ağustos) kaç kere gittiysek hepsinde yaptı. Üstelik kakası gelince koşup kendisi oturdu. Ama malesef akşam gezmeye gidince orada yapmadı ve bez bağladım. 2. gün gene evde çişini sürekli yaptı  ama kakasını yapmadı. Dün 3. gündü gene çişini sürekli yaptı fakat kakasını yapamadı çünkü gene kabız olmuş. Dün akşam Defne'nin kuzeni Beren'e gittik. 2. lazımlığımzı aldık bakıcı için tabiki. Orada da yaptı. Sonra gezmeye çıkınca bizimki ağaçları sulamak zorunda kaldı.
Şuanda öğlen uykusunda çişni yapmıyor. Fakat geceleri nasıl alışacak bilmiyorum. Dün gece kaldırdım malesef yapmadı. Acaba bir süre böyle devam mı etsem sonra alışır mı geceleri ?
Bizim çiş maceramız böyle. Her zaman ki gibi önemli olan hazır bulunuşluk. Nasıl zamanı gelmeden bir çocuğa konuşmayı öğretmiyorsak bunu da öğretmiyoruz.

Hiç yorum yok: