Çok gerginim çok!

        Of ya ne kötü bir gün. Bugün o kadar gerginim ki. Avazım çıktığı kadar bağırmak isityorum. Bütün gerginliğimin üsütne bir de en son olayı anlatayım.
Bizim bakıcıya komşularımız gelmiş. 3 tane kadın ve çocukları. Birinin bir kızı var.Aman düşman başına denecek cinsten. Önüne gelen vuruyor,kıryor ve dövüyor. Zaten yorgun argın geldim. Bende gittim. Amacım oturmak değildi. Ama Defne gelmiycem deyince bekledim. Sonra kız her fırsatta Defne'yi itiyor, vuruyor... Annesi sadece yapma kızım diyor. Sonunda yanımda ittirmeye başladı ben, bak böyle şeyler doğru değil hiç hoşlanmam demeye kalmadı. Bizim ki pat yerde kafasını feci şekilde kapıya çarptı. Tabi ben o sinirle kadına laf söylememek için aldım Defne'yi çıktım.  Yavrum benim Eve gelince biraz daha ağladı ve uyudu. Ama Uyurken hala içini çekiyordu.
     Yok bu nasıl annelik. Oturduğun yerden yapma .. Oh o zaman ben 5 tane daha doğurayım. Zaten kadın 2. ye hamile . Nasıl bu kadar geniş olabiliyorlar anlamıyorum. O bir bebek Öğretmezsen şiddeti nereden öğrenecek. Tv. açıp karşında izlersen "Kurtlar vadisini" Sonra bu çocuk nerden öğreniyor bunları dersin.
Bir eğitimci olarak en nefret ettiğim şey tabiki "şiddet" Aynı sorun öğrencilerimle de yaşıyorum. Oyun anlayışları bile vurarak, kırarak. Şakaları bile aynı.
     Ben çocuğumu böyle yetiştirmedim ,Evet hakkını her zaman arayacak ama şidettle değil.
    Yok ben bu dünya insanı değilim . Ben bu kadar geniş olamam. Ben kimseyle de geçinemem. Biliyorum alıp çıkmamam lazımdı ama napayım kadına kesin laf söylerdim.Bu sefer ortam daha gerilirdi.
Arkamdan KonuşulanlaR:
A ne ayıp, ayol o çocuk Filiz'in yaptığı ne ayıp.
Çocuk bu vurur,
Çocuk bu döver,
Çocuk bu başkasının çocuğunun kafasını kırma hakkı vardır...
Evet öyleyse ben geçimsiz bir insanım. Ben gözümün önünde çocuğumu dövdürmem. Korumacılıksa evet koruyorum. O bir bebekse benim çocuğumda bebek.Ben nasıl başkalarına saygı gösteriyorsam, başkaları da bana  ve çocuğuma saygı göstermek zorundadır.