Az kaldı 2'ye. Evet Elinde tuttuğu resimde yaklaşık 9 aylıktı Defne. Şimdi ise neredeyse 24 aylık. Evet nereden nereye. Daha çocuk istediğimden bile emin değilken şimdi nerdeyse 2 yaşında bir kızım var. Beni tanıyanlar benim nasıl anne olucağıma şaşırırken. Öyle zor bir çocuğun annesi oldum ki. Ben bile nasıl dayandım hayret ettim. Annelik denen şey buymuş demek ki. Her şeyiyle onu kabul etmek ve sevmek. Her şeye rağmen sabretmek. Defne'nin bana öğrettiği en önemli şeydi sabır. Tek başıma kürek çekerken karayı bir türlü göremezken, yine de devam etmeyi öğretti bana. Öyle anlar oldu ki "yeter artık" derken yine devam etmeyi öğretti bana. Üstelik bu küreği tek başına çekmek o kadar zordu ki ama yine devam demeyi öğretti bana.
Evet az kaldı ikiye ama ne çok şey götürdü benden ve ne çok şey kattı bana. Geçmişe dönüp bakıyorum da galiba her şeye rağmen güzeldi tatlı kızım. Çünkü sonunda sen varsın, kokunu içime çektiğimde bütün dünyayı unuttuğum. Gözlerine bakınca bütün dertlerimi unuttuğum sen varsın bebeğim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder