Arkadaşlar

         Zaman ne kadar da çabuk geçiyor. Bir zamanlar üniversite sıralarında yan yana oturup Soner hoca'yı çekiştirirken şimdi kucağımızdaki  ve karnızdaki çocukların muhabbetini yapıyoruz.Tabi herkes eğitimci olunca ses tonunu düşünün.Dışardan dinleyenler kavga falan var sanır. Bilemezler ki kısacık zamana neler sığdırmaya çalışıyoruz.
    Resimde görülenlerden en yaşlısı benim. Kucağımda Defne, yanımdaki canım arkadaşım herzaman yanımda olan ve her derdime koşan minik arkadaşım. Şimdi onun okulun atandım. Artık yine hep beraberiz.O da şimdi hamile kızıma bir kız kardeş geliyor. Onu yanında Porselen espirisiyle tanınan arkadaşım çok konuşan ve çok eğlenceli bir kız onun yanında asla sıkılmazsınız. Diğeri tombik arkadaşım bakmayın tombik gözüktüğüne dokuz aylık hamile.Defneye bir erkek kardeş daha.Ha geldi ha gelecek bekliyoruz.Hiç ununtamam onunla tavada pişirdiğimiz kurabiyeyi. En başta ise üniversite yıllarında çok çatlak olan ama anne olduktan sonra çok iyi bir anne olan arkadaşım. Kucağındaki Bulut Defneden dört gün küçük.
  Aslında çok sık görüşemiyoruz. Ama görüşünce zamanın nasıl geçtiğini anlamıyoruz. Hey gidi günler hey!